Archeologiebeleid
Een gemeente heeft veel beleidsruimte om een eigen invulling te geven aan archeologische monumentenzorg. Om een goed archeologisch beleid te kunnen formuleren is het echter wel belangrijk om inzicht te hebben in het archeologisch erfgoed van een gemeente. Daarvoor is het noodzakelijk om een gemeentelijke archeologische verwachtingskaart te laten maken.
Archeologische verwachtings- en beleidsadvieskaart
De term verwachtingskaart heeft oorspronkelijk alleen betrekking op een kaart waar alleen de tréfkans op archeologische waarden staat aangegeven. In de gemeentelijke archeologische praktijk is het echter gebruikelijk geworden om deze term te gebruiken voor een kaart waarop zowel staat waar zich de bekende archeologische waarden bevinden (archeologische monumenten en vindplaatsen) en waar het waarschijnlijk is dat er archeologische waarden bevinden (hoge trefkans op het aantreffen van archeologische waarden). Zo'n gedetailleerde kaart geeft voor het grootste deel geen absolute zekerheid over de aan- of afwezigheid van archeologische vindplaatsen, maar is een hulpmiddel bij de uitwerking van het archeologisch beleid, meestal op perceelsniveau.
Op grond van deze kaart kan dan een archeologisch beleid worden vastgesteld: welk archeologisch (voor-)onderzoek moet waar gebeuren. Dit leidt dan uiteindelijk tot een gemeentelijke archeologische beleidsadvieskaart. Het betrekken van archeologische beleidsadvieskaarten in de besluitvorming en het op basis hiervan vroegtijdig verrichten van archeologisch vooronderzoek garandeert een volwaardige afweging van archeologische belangen. Om doelgerichte schatgraverij te voorkomen, is terughoudendheid bij het verstrekken van informatie aan niet-belanghebbenden verstandig. De meeste kaarten zijn niet geschikt voor publieksdoeleinden.
Laatst bewerkt op 05-09-2019
