Cultuurhistoriebeleid
Volgens het Besluit ruimtelijke ordening is de gemeente verplicht om in de toelichting van het bestemmingsplan een gemotiveerde beschrijving op te nemen van de wijze waarop rekening gehouden is met de in het gebied aanwezige cultuurhistorische waarden (gebouwd erfgoed, archeologie en cultuurlandschap). Hierbij gaat het om zowel beschermde als niet formeel beschermde objecten en structuren. Dit betekent dat de gemeente een analyse moet maken van de cultuurhistorische waarden in het plangebied en daar conclusies aan verbindt die in een bestemmingsplan verankerd worden.
Wat is cultuurhistorisch onderzoek?
Cultuurhistorisch onderzoek is onderzoek naar de ontstaansgeschiedenis en de monumentale waarde van erfgoed. Een onderzoeker gaat op zoek naar het oorspronkelijke ontwerp en de wijze waarop en waardoor het erfgoed door de tijd heen is veranderd. Een onderzoeker analyseert, interpreteert en waardeert het rijksmonument met behulp van kennis en informatie. Een cultuurhistorisch onderzoek geeft inzicht in de oorspronkelijke verschijningsvorm, de veranderingen die in de loop der tijd zijn doorgevoerd en de monumentale waarde van de verschillende onderdelen en tijdlagen die nu nog aanwezig zijn.
Cultuurhistorisch onderzoek kan betrekking hebben op verschillende soorten erfgoed, zoals archeologie, cultuurlandschap, museale collecties, stedenbouwkundig, groen en gebouwd erfgoed. Ieder erfgoedveld heeft zijn eigen onderzoeksmethode. Voor gebouwd en groen erfgoed wordt gebruik gemaakt van de richtlijnen bouw-, kleur- en tuinhistorisch onderzoek.
Laatst bewerkt op 05-09-2019
